Rozdział 14

       Przebudziłem się wypoczęty, spojrzałem na zegarek była już 17:40. No to chyba nie zasnę dzisiaj tak szybko. Zszedłem na dół, gdzie Angie grała coś na fortepianie. Ma niebiański głos, którego można słuchać wieczność więc jej nie przerwałem. Schodziłem wolno po schodach. Kiedy skończyła stałem za nią
     -Pięknie śpiewasz- uśmiechnąłem się szarmancko, a ona się lekko przestraszyła
     -Dziękuje, ale więcej mnie nie strasz.-zaśmiała się
     -Dobrze, już dobrze. Mogę...- wskazałem na fortepian
     -Umiesz grać?- zdziwiła się na moje słowa
     -Zobaczysz- na te słowa wstała i ustąpiła mi miejsca. A ja wziąłem nuty i zacząłem piosenkę. Zaczęła śpiewać, a ja po chwili dołączyłem. Byliśmy zgranym duetem mimo wszystko. Po skończonej piosence jak na dżentelmena przystało wstałem ukłoniłem się i pocałowałem rękę Angeles na co po chwili zaczęliśmy się śmiać. Zapytałem
    -Gdzie są wszyscy?
    -Viola poszła gdzieś z Leonem, spokojnie. A Olga z Ramallo wyszli na zakupy, więc jesteśmy sami.
    -To co wybierasz spacer czy film?
    -Wiesz co chyba film.
    -To ja idę wybrać jakiś film, a ty idź zrobić popcorn- krzyknąłem lekko udając się na górę
     Byłem w pokoju i przeszukiwałem wszystkie filmy, postanowiłem wybrać Kac Vegas w Bangkoku. Dawno tego nie oglądałem, a jest to świetna komedia.Zszedłem z filmem na dół gdzie czekała Angie z przekąską, ustawiłem film i zaczęliśmy oglądać. Śmialiśmy się z każdej sytuacji,a ona mi wypominała żeby mi tak nie odbiło. Pod koniec filmu objąłem ją ramieniem, a on nie protestowała. Nie zwracaliśmy już uwagi na film. Po woli zbliżyłem się do niej, nasze usta dzieliły milimetry które zmniejszyła ona pierwsza co mnie trochę zaskoczyło. Nie wiem ile się całowaliśmy, nagle usłyszeliśmy chrząknięcie. Odsunęliśmy się od siebie jak poparzeni, przed nami stał Lisandro.
     -Przepraszam, że przeszkadza ale zaraz zjawi się tu Olga. A państwo znają jej reakcję na takie rzeczy. Swoją drogą gratuluję- odszedł, a my nawzajem się zarumieniliśmy i uśmiechnęliśmy do siebie.
     -To ja no ten... idę do gabinetu jakbyś mnie szukała- próbowałem wybrnąć z niekomfortowej dla nas sytuacji i udałem się do mojego gabinetu. Gdzie czekało na mnie trochę pracy.
      Siedzę nad tymi dokumentami trzy godziny, a ich dalej tyle samo jak dobrze pójdzie to wyrobie się do drugiej w nocy. A jest już prawie północ. Żeby trochę się orzeźwić poszedłem do kuchni napić się wody. Lecz w kuchni była Angie.
     -Co robisz tu o tej godzinie?- niestety miała w ręce szklankę z wodą którą na mnie wylała
     -Mówiłam ci nie strasz mnie. Teraz masz nauczkę.- zaśmiała się po czym wzięła ścierkę i dała mi do wytarcia się po czym kontynuowała- A ty co tu robisz?
     -Pracuje do późna i miałem zamiar się napić, a nie brać od razu zimny prysznic. Ale skoro już tak się stało
    -Lepiej idź już spać, bo jutro masz ważne spotkanie z tego co mówił Ramallo
    -No tak, zapomniałem. Co ja bym bez ciebie zrobił?
    -Był suchy- po tych słowach zaczęliśmy się śmiać
 
                                          *Angie*
  -Dobranoc- chciałam mu dać buziaka w policzek na pożegnanie, lecz ten podstępnie obrócił głowę i moje usta znalazły się na jego. Po chwili oderwaliśmy się od siebie.
  -Teraz już wiesz, że możemy być razem- powiedział te słowa i wziął mnie na ręce co mnie zdziwiło. Przyznam ze trochę się przestraszyłam, chociaż wiedziałam że mnie nie upuści. Zaprowadził mnie do swojej sypialni i delikatnie położył na łóżku.
  -Mogę iść do siebie spać?- zapytałam udając złą na niego
  -Nie...

   Huehueuhe... jest Germangi podobało się? Dlaczego Angie nie wróciła, będzie w 3 sezonie? Kolejny rozdział wieczorem lub jutro rano zobaczę, czy będziecie komentować i czytać... Pozdrowionka

GermiXD