Rozdział 19

       Wbiegłem do jej pokoju, a ona stała na łóżku z przerażoną miną. Wskazywała na podłogę, a tam zobaczyłem pająka. Na jego widok parsknąłem śmiechem
     -Serio? Angie, serio pająk... patrz jak się takiego pozbyć. Olgooo... !!!- krzyknąłem
     -Niby taki odważny, a sam musi wołać Olgę- szepnęła cicho ale to usłyszałem. Trochę mnie to wkurzyło, nie bałem się go tylko Olga zbiera pająki dla jakiegoś znajomego co zajmuje się takimi rzeczami.
     -Olgo tutaj masz kolejnego pająka do kolekcji.- uśmiechnąłem się i spojrzałem na nią, a następnie na Angie która dalej stała na łóżku. Kiedy gosposia wyszła ja podszedłem do mojej dziewczyny chwyciłem ją w pasie i "ściągnąłem" na podłogę.
      -Wcale nie boje się pająków. - szepnąłem jej do ucha i posłałem jej lekki uśmiech po czym pocałowałem w policzek i wyszedłem na ważne spotkanie. Szedłem ulicami Buenos Aires po pracy, nie chciałem wracać tak szybko domu. Przechodziłem obok parku bawiły się tam dzieci, pary spacerowały, a na jednej z  ławek siedziała Esmeralda. Coś popchało mnie w jej strone
     -Cześć. Co tak sama siedzisz?- zapytałem nie pewnie
     -Hej, myślę o życiu. Nie będę z wami pracowała. Przed chwila zwolnili mnie.- powiedziała smutno, a ja nie wiedziałem co robić. Musiałem już iść do Angie, którą kocham i idę z nią na kolację.
     -Przykro mi, ale ja już muszę lecieć. Na razie.- odszedłem i przypomniałem sobie o kolacji. Miałem zaprosić Angeles rano, ale tak jakąś zapomniałem. Dotarłem po wille, otworzyłem drzwi. W środku zastałem tylko oglądająca jakieś telenowele Olgę wraz z Ramallem. Zdziwiło mnie to, ale pomińmy ten kawałek. Na górze stała pięknie ubrana Viola. Zeszła po schodach już miała wyjść, a ja krzyknąłem
   -Stop!!! Gdzie idziesz?- stanowczo zapytałem
   -Znów, znów zaczynasz tę pogadanki? Zapytaj Angie ona ci wytłumaczy. Nie gniewaj się na nią kocham cię. Pa- powiedziała wychodząc i zatrzaskując za sobą drzwi. Pobiegłem do pokoju Angeles, wszdłem bez pukania trafiłem jak się przebierała. Była w samym staniku, nie mogłem oderwać od jej ciała wzroku. Było niesamowite, takie...
   -Mówiłem ci, że jesteś piękna?-uśmiechnąłem się szarmancko
   -German.... Co ty tu robisz?! Odwróć się- krzyknęła, podczas czerwienienia się. A ja się odwróciłem na jej "rozkaz"
   -Spokojnie, przecież jesteś moją dziewczyną, a poza tym skoro tak wyglądasz bez koszulki to po co ci ona?- myślałem, że powie coś w stylu " głupek", a ona podeszła do mnie i pocałowała. Odsunąłem się od niej.
   -Coś się stało?-zapytała nie pewnie
   -Nie, ale mam do ciebie pytanie. Zechciałabyś wybrać się ze mną na randkę?
   -No nie wiem.
   -Nie przyjmuję odmowy
   -No dobrze. Tylko gdzie pójdziemy?
   -Zobaczysz, a dlaczego Violetta poszła gdzieś tak ubrana? Na co jej pozwoliłaś bez mojej zgody?- dopytywałem w sprawie dla jakiej tu przyszedłem.
   -Mają bal w Studio, przywiezie ją Leon. Spokojnie, chyba się nie gniewasz?
   -Nie, dlaczego? Musze iść jeszcze do sklepu, lecę pa.
   -Do zobaczenia Romeo.
   -Wpadnę po ciebie o 20.00 równo. Bądź gotowa.- wyszedłem z jej pokoju, a następnie z domu. Udałem się do jubilera. Były tam przeróżne naszyjniki, pierścionki lub ozdoby. Ale ja szukałem czegoś wyjątkowego. Znalazłem naszyjnik ze złota, bez zastanowienia kupiłem go i powędrowałem do kwieciarni. Kupiłem tam czterdzieści róż po czym wróciłem do domu. Kwiaty włożyłem do wazonu w moim pokoju, a naszyjnik w pudełeczku postawiłem na szafce nocnej. Spojrzałem na zegarek, dochodziła 19. Została mi tylko godzina na przyszykowanie się...
 
   Jak się podobało? Czy German ma zamiar się oświadczyć? To wiem tylko ja. Trochę dłuższy niż zwykle, bo nie było wczoraj i przedwczoraj rozdziału. Jutro kolejny 20 rozdzialik pozdrowionka...

GermiXD